Tennis Vereniging Gennep

In 2013 bestaat de Tennisvereniging Gennep 45 jaar. Heel wat leden hebben zich in die afgelopen tijd aangemeld en weer afgemeld en soms weer opnieuw aangemeld. Wat dat betreft blijft het altijd een golfbeweging. Op dit moment telt TVG ongeveer 330 leden, minder dan zo’n 15 jaar geleden, meer dan in de beginjaren van de vereniging. Hoe begon het eigenlijk met TVG?
[Onderstaand historisch overzicht hebben we overgenomen uit een jubileumuitgave van 1983, geschreven door de eerste voorzitter van TVG, wijlen Harry Hollanders, die na 15 jaar voorzitterschap tevens aftrad!]

“In 1961 bood de Papierfabriek Gennep – PAGE – ter gelegenheid van een bedrijfs--jubileum aan de gemeente Gennep twee tennisbanen aan. In een vergadering van B&W d.d. 26 juni 1961 wordt dit aanbod aanvaard, maar de realisatie van dit project blijkt nogal wat voeten in de aarde te hebben.
Pas op 08 december 1964 komen gemeentebestuur en directie Page tot overeenstemming over het waar en hoe. Maar uiteindelijk lagen ze er dan toch, een beetje klem gewrongen tussen voetbalvelden en Maasweg. Als kleedaccommodatie verrees er ook een uiterst bescheiden hokje. Het voldeed zéker niet aan de meest elementaire eisen van de K.N.L.T.B., maar daar sprak toentertijd nog geen sterveling over. Aanvankelijk waren er twee verenigingen en twee gebruikersgroepjes actief op deze twee banen. Hoe zo iets kon ontstaan is achteraf ook een raadsel. Het heeft ook niet heel lang geduurd, voor men tot het inzicht kwam dat men het tennisgebeuren beter in één vereniging kon onderbrengen. Dat gebeurde op 21 februari 1968 en de club werd “Tennisvereniging Gennep” gedoopt. Erg voorspoedig was de start niet: reeds in juli 1969 verkeert de club in betalingsmoeilijkheden en in december 1970 wordt een financieel dieptepunt bereikt. Maar deze problemen werden na een bestuurswisseling snel opgelost. De toenemende belangstelling deed al spoedig de behoefte ontstaan naar een 3e baan, en later zelfs naar een vierde. Naast het kleedhokje verscheen een stacaravan als verblijfsruimte. Ook kwam er verlichting op de banen 1 en 2. Toen waren de mogelijkheden ook vrijwel uitgeput, al konden wij in 1977 uiteindelijk nog een kantine verwerven door een paar voor de sloop bestemde woningen uit het voormalige Ambonezenkamp af te breken en weer op te bouwen. Daarmee stokte de groeimogelijkheden van de vereniging en leerden wij leven met het verschijnsel wachtlijst, zoals men ook aan files gewend raakt. Alle pogingen tot uitbreiding in de richting 3e voetbalveld faalden: Vitesse, worstelend met soortgelijke ruimteproblemen wees begrijpelijk alle aanslagen op haar speelterrein van de hand.
In 1983 is er dan eindelijk zicht op aanzienlijke verbeteringen. Het complex wordt met twee banen uitgebreid, die dan ook nog eens verlicht zullen zijn en de banen worden voorzien van een automatische sproei-installatie. Daarmee gaat de wachtlijst (tenminste voorlopig) tot het verleden behoren. Reden voor feest dus.
Het zal een bescheiden viering worden, want 1983 lijkt over het geheel bezien niet zo’n glorieus jaar te worden. Laten wij echter niet te somber denken, want er liggen moeilijker tijden achter ons. Na regen komt zonneschijn en achter de wolken schijnt toch de zon.”

En die zon ging schijnen, want er komen nog 2 banen bij, de huidige banen 4 en 5. Het ledenaantal neemt toe en uiteindelijk in 1993, in het jaar van ons 25-jarig bestaan, wordt er een nieuw clubgebouw gerealiseerd na jarenlange onderhandelingen met de gemeente. De oude banen 1, 2 en 3 verdwijnen ten gunste van huizenbouw en worden verplaatst richting Touwslagersgroes / Kalboerstraat. Openingsfestiviteiten en een spetterend jubileumfeest luisteren dit seizoen op. Daarna is het hard werken om het toenemende ledenverlies tegen te gaan. Op dit moment lijkt het ledental gestabiliseerd.
Inmiddels is ook de oude baan 4 verwijderd en hebben we nog 5 banen en een oefenkooi. Echter, vanaf het jaar 2000 geen gravel meer, maar kunstgras !
Een nieuwe eeuw met een